Omdat dit zo een belangrijk en wellicht cruciaal onderdeel is zou ik er graag nogmaals de aandacht op vestigen.
In vrijwel elke tegenslag is acceptatie een belangrijk onderdeel; en zo ook bij haaruitval. Inmiddels is het bijna een jaar geleden dat ik ''cold-turkey'' ben gestopt met mijn redelijk strenge haar-regime. Waar ik eerst uren per dag aan onderzoek en behandeling besteedde; kwam er ruimte vrij voor een nieuwe blik en nieuwe gedachtes.
Destijds zat ik zo in het wereldje; dat haaruitval accepteren geen optie was. Er waren zoveel mogelijkheden, topicals, medicatie, lasers, noem het maar op. Ik wilde het niet accepteren! Maar nu ben ik van mening: acceptatie is cruciaal.
Betekend dit dat ik nooit meer pieker over mijn haar? Nee tuurlijk niet.
Betekend dit dat ik mijn haar nu '' verwaarloos''? Nee uiteraard ook niet.
Maar het veranderd wel mijn dag in dag uit ritme.. Ik ben blij hoe ik mijn haar nu nog in model kan brengen; en heb leuke manieren gevonden mijn dunne haar toch nog enigszins in model te krijgen (denk eraan; vorig jaar was millimeteren mijn enige optie). Mijn haarstatus is niet verbeterd, wellicht wat achteruit gegaan, maar ik ben er 10x meer tevreden mee dan een jaar geleden!
Stop met ZELF te oordelen over hoe erg je haaruitval is. Jij bent degene die het het meeste ziet en er het meeste mee zit! Anderen zien het vaak niet eens of oordelen er niet over. Je vrienden gaan je echt niet opeens laten vallen. Onthoud dat jij niet de enige bent; maar dat 30-70% van de mannen ook last heeft van haaruitval. Voor ANDEREN is het zo normaal; dat het niet meer bijzonder is..Dus wees niet te streng voor jezelf:).
Als je in de spiegel kijkt; focus dan niet op hoe het was; maar focus op hoe het nu is! Maak iets leuks van de huidige situtatie. Trek je niet te veel aan van '' commercie'' en andere media... We hoeven geen bos haar te hebben van een 16-jarige om leuk voor de dag te komen. Een beetje verzorging komt een heel eind! Probeer ook eens focus ergens anders te leggen: kleren? een baardje? nieuwe bril?
Wellicht denk je nu '' ja jij hebt makkelijk praten".
Ik kan je aanmoedingen om terug te gaan in mijn berichten van een jaar geleden, ook op het haarweb forum. Hierin lijkt het ook alsof ik het nooit zal accepteren; maar nu is dat wel anders...
Jij kan het ook!
Goed geschreven stuk. Ik ben me er zelf ook van bewust dat acceptatie de beste optie is, maar merk dat ik hier nog ver van verwijderd ben. Dit komt met name omdat ik pas 23 jaar ben. Iedere keer als ik er weer wat meer vrede mee heb begint mijn haarlijn weer opnieuw op te schuiven en begint de frustratie weer opnieuw.
BeantwoordenVerwijderenHoe oud ben jij als ik vragen mag? En wat gaf bij jou de doorslag dat je ´cold turkey´ besloot te stoppen met je regime?
Groet, Jim
Dankjewel.
VerwijderenJa; als je er niet klaar voor bent moet je het ook niet willen. Het is een uiteindelijk doel, niet iets wat je vandaag op morgen kunt veranderen..
Denk dat het bij jou goed zou zijn om de focus op je haarlijn proberen te verleggen..Kijk niet naar je haarlijn maar naar je algemene haar. Het maakt niet uit dat je haarlijn iets naar achter gaat, misschien ziet het geheel er gewoon goed uit! Focus op de negatieve dingen is gevaarlijk...
Op de tijd van schrijven was ik 25 jaar. Haaruitval begon bij mij dus ook vroeg, als ik terugkijk op mn 18e; met serieuze vormen vanaf 22/23...
Het kreeg bij mij teveel invloed op mijn leven..Alles draait rondom mijn haar-regime. Met slecht weer wilde ik niet naar buiten (zie het Toppik verhaal) en elke ochtend en avond het vaste ritueel volgen (Minox een tijdje, maar ook LLLT etc.).
De cold turkey doorslag kwam op het moment dat het mij opeens inviel dat ik GEEN haartransplantatie willen. Zie ook mijn verhalen over mijn haartransplantatie. Vanaf die dag heb ik mijn haar gemillimeterd. Tegenwoordig heb ik mijn haar weer langer. Het is dun, je kijkt er doorheen; maar ik heb er vrede mee!
Succes Jim!